Interieur
De auto van binnen leeggehaald en alle sierstrips verwijderd.
Alles aan de buitenkant verwijderd, zoals de lichten, deurgrepen, antenne enz. enz.
Gereed om naar de spuiter te gaan. Even een poosje niet aan de Scimitar werken.
Het interieur is er ook uit, dus ....
Het interieur kon ook wel een opfrisbeurtje gebruiken.
In de beide stoelen zaten ook gaten en scheuren.
De vorige eigenaar rookte sigaren en dat was aan de brandgaten in de stoelen te merken.
Ik had ergens al twee ander stoelen op de kop getikt.
Ook deze waren her en der wat gehavend.
De beste stoelbekledingsdelen bij elkaar gezocht en daar twee stoelen mee overtrokken en de knopen er weer opnieuw opgezet.
Daarna goed schoongemaakt met dat gele spul van de wibra.
Goed spul, werkt echt.
Toen bleek dat de bouten ( zie plaatje ) waar de rolbeugel mee bevestigd zit los te zitten. Alle vier stuks, bouten los maar de moeren zaten er heel erg op vastgeroest. En je kan er bijna niet bij. De achterste kan je van onder af wel afslijpen. Maar de voorste? Uiteindelijk met een dunne slijpschijf op een as in de boormachine, tussen de glasvezel-body en de metalen U-balk door. Met twee mensen, de ene houdt de losse bout vast en de andere slijpt. Uiteindelijk waren de bouten er uit. Ook het onderste deel van de rolbeugelbevestiging was behoorlijk doorgeroest. Alleen nieuwe bouten er in is geen optie, want dan zit de rolbeugel nog niet goed vast. Ook de veiligheidsgordel is aan de rolbeugel bevestigd. Dit vereist stevigheid voor de veiligheid. De verroeste delen goed ingespoten me een antieroestmiddel van de Action. Werkt echt!
Na een nacht drogen, overgespoten met Hamerite.
Toen bedacht hoe ik alles stevig kon monteren. Twee plaatjes metaal van 4 mm dik in de vorm van de bevestiging van de rolbeugel gemaakt, met op de schuine kanten een haakvormig deel. Deze past over bestaande bevestiging heen. En een uitkeping op de plaats waar de twee buizen van de rolbeugel door past. Ook deze plaatjes voorzien van een dikke laag Hamerite.
Deze plaat over de bevestiging van de rolbeugel gehangen.
Met veel moeite aan beide zijden twee nieuwe RVS bouten ringen en moeren er in gekregen. Handen helemaal open gehaald aan het glasvezel, want de opening achter de haspel van de rolgordel is zo klein dat je hand er niet fatsoenlijk doorheen kan. Uiteindelijk zit het weer erg stevig en duurt het vast meer dan 50 jaar voordat deze constructie het begeeft.
De hoofdsteunen waren alle vier verschillend. De ene breder dan de andere en van sommige was de vulling helemaal verpulverd.
Van een stuk skai en van de zitting van een stoel, modelletjes geknipt. Dit a.d.h.v. een uiteen gehaalde steun. Alles keer vier.
Van schuimrubber nieuwe vulling gemaakt.
Mijn vrouw, handig op de naaimachine, heeft alles in elkaar gezet.
De boel weer opgebouwd en nu hebben we vier zelfde en mooie hoofdsteunen.