De aanschaf

Al jaren rijd ik in mijn Trabant als dagelijkse auto. Daar hij uit 1967 stamt wil hij wel eens eigenwijs zijn. De betrouwbaarheid wordt niet beter, ook al mag ik zeker niet klagen. Toch zocht ik naar een andere dagelijkse auto, die rustig buiten kan slapen. Bij voorkeur eentje die sportief is en niet kan roesten. Kunststof dus. De keuze wordt dan erg gering als je budget smal is. Maar een Reliant Scimitar SE6 voldoet aan de eisen en is niet erg duur in aanschaf. Zoeken naar een opknapper. Die zijn er bijna niet. Er zijn er ook maar een stuk of 4000 van gemaakt. En dan vooral voor de Engelse markt. Eentje gevonden in de buurt van Hengelo. Ook deze heeft het stuur voor ons aan de verkeerde kant. Een echte opknapper, want hij ziet er niet uit. Er moet echt van alles aan gedaan worden voordat hij er weer uitziet zoals op de afbeelding.

Voor weinig toch meegenomen (minder dan de helft van de vraagprijs). Inclusief een kistje kleine onderdelen en twee blikken gele verf en een technisch boek. Hij heeft een V6 3 liter Ford motor en zou volgens het boekje net geen 200 Km/h halen. Maar nu nog even niet. Het dashboard bevat vele metertje en knopjes. Echt iets uit de jaren zeventig.

Rijdend, met kromme tenen, met de Scimitar naar huis gereden gevolgd door mijn ega in de MX-5. Hopeloos.... Zijn 4e versnelling was niet meer te vinden en z'n 1 alleen als je hem er in zette als de auto nog bewoog. Toch thuis gekomen.

Het werken aan een glasvezel carosserie zal wel heel anders zijn dan aan een plaatstalen. We zullen wel zien hoe dat gaat.

Nu staat hij in de garage te wachten tot hij aan de beurt is. Maar... druk, druk, druk.